یک مزرعه خورشیدی در روستای پنداس کاشان راه اندازی شده که برق  پنج روستا را تامین می کند، نکته جالبش اینجاست که این  تعاونی با مشارکت ۴۰ بانو راه اندازی شده و نه فقط قطعی برق روستا را حل کرده بلکه برق ۲۳۰خانه در روستاهای همجوار را هم تامین می کند. برکت جمع شدن ۴۰ زن زیر بیرق تعاونی در حالی خانه اهالی یک منطقه روشن کرده که تا پیش از این زنان در تعاونی های شهری و روستایی به صورت محدود حضور داشتند و حتی بیشترعضویت آنان به صورت نمادین مطرح بود نه فعالیت شان.

نخستین تعاونی های زنان در دوران مشروطیت و به همت صدیقه دولت آبادی در شهرهای یزد، کرمان و اصفهان آغاز به کار کردند. پیش تر از آن نیز از زمان های دور نوعی تعاون و همیاری به صورت سنتی ولی منسجم در بین زنان ایران به ویژه در روستاها، در فعالیت های کشاورزی، هنگام وجین و نشا و جمع کردن محصولات و پختن نان، تهیه غذا و لباس برای رزمندگان و ادا کردن نذورات در شهرها وجود داشته است.

در تحقیقات دکتر مرتضی فرهادی آمده تا سال۱۳۳۵، دو میلیون زن عشایر در ۴۰۰هزار واره (تعاونی سنتی ویژه زنان عشایر در حوزه لبنیات) عضویت داشتند که دولت مدرن پهلوی ها آنها را نابود کرد!

اما اولین تعاونی های ویژه زنان به شکل امروزی در سال ۱۳۷۳ به ثبت رسید. دکتر «پروین معروفی» مدیرکل ترویج روستایی وزارت کشاورزی طرحی برای تشکیل تعاونی های زنان روستایی، مطرح و به دفتر امور زنان ریاست جمهوری ارائه داد، هر چند آن طرح به نتیجه نرسید اما بهانه ای شد برای طرح جدی تعاونی های زنان.

اینک بعد از ۳۰ سال با وجود اینکه زنان سرزمین مادری از خاکستر تجربه ها برخاسته اند تا ضمن احیای تعاونی های زنانه فعالیت خود را برای پیشرفت و مشارکت اقتصادی کشور سر بگیرند اما تمام تلاش آنها به ایجاد ۸ هزار تعاونی زنان در کشور محدود شده است.  هر چند حدود ۲۲ درصد اعضای کل تعاونی های فعال کشور نیز به بانوان اختصاص دارد اما با این حال هنوز هم ضرورت تقویت و توانمندسازی زنان به عنوان نیمی از جمعیت فعال جامعه در عرصه اقتصاد پابرجاست.

به فرمایش مقام معظم رهبری ایجاد شغل از راه تعاون می گذرد و مخاطب این مسئولیت، وزرای تعاون، کار و رفاه در ادوار مختلف بوده و هستند که از سهم کم تعاونی ها از اقتصاد انتقاد می کنند و می گویند که «قرار بوده این سهم به ۲۵ درصد افزایش یابد ولی به دلیل کم کاری های صورت گرفته، این سهم در حال حاضر ۵ درصد است.». یکی باید مانند رهبر معظم انقلاب به این مقامات مسئول تلنگر بزند که: مخاطب «باید این کار بشود» خود شما هستید است نه هیچ‌کس دیگر!

اینک و پس از این همه تعلل وقت آن رسیده که وزارت تعاون اجرای کامل اصل ۴۳ و ۴۴ با همین توالی! را در دستور کار خود قرار دهد، وقت آن رسیده اقتصاد تعاون را احیا و لشگر صدهزارتایی تعاونی ها به میدان بیاید، برای تحقق این مهم باید استفاده از این ظرفیت‌ مردمی در  سه حوزه خدمات، کشاورزی، صنعت و دیگر حوزه ها مدنظر باشد.

با وجود اینکه مشارکت سازمان یافته زنان در تمامی حلقه های زنجیره اقتصادی کشور، خوشه سازی و شبکه سازی تعاونی‌های زنان در قالب زنجیره ارزش و بسترسازی برای عرضه محصولات تعاونی‌ها همواره باید مدنظر قرار داشته باشد ولی باید متذکر شد که ثمرات استفاده از این ظرفیت‌ مردمی در تعاونی ها به غیر از درآمدزایی در سایر وجوه زندگی این زنان و خانواده های آنان و حیات طیبه اسلامی نیز تاثیر بسزایی خواهد داشت که ۸۰ میلیون جمعیت کشور از آن منتفع خواهند شد.

در پایان باید از وزیر تعاون پرسید، قرار بود تا پایان برنامه پنجم توسعه(برنامه ششم تمام شد!) ۲۵ درصد اقتصاد ما سهم تعاونی ها شود، جهت فقر زدایی از سه دهک اول جامعه، ۳۰ درصد از کل درآمدهای حاصل از واگذاری ها ذیل اصل۴۴ هم در قالب تعاونی فراگیر به مردم محروم داده شود، سهم تعاون از این واگذاری ها و مولدسازی ها کجاست؟